Duchowość dla świeckich? Koniecznie!

with Brak komentarzy

filotea 2.1Filotea 2.1 Elżbiety Wiater, dziennikarki i teologa, to krótki, nowoczesny komentarz do klasycznej pracy św. Franciszka Salezego, Filotei – jednego z najważniejszych dzieł dotyczących życia chrześcijańskiego. Dzieła szczególnie dziś potrzebnego, bo wychodzącego naprzeciw potrzebom świeckich poszukujących praktycznych wskazań dotyczących życia duchowego i sprawdzonej mądrości Kościoła, z której korzystały już pokolenia katolików różnych epok i kultur.

Głęboka pobożność, prawdziwa prostota i radość wiary przepełniające dzieła św. Franciszka Salezego stanowią dziś jedną z najlepszych odpowiedzi na problemy ciążące duszpasterstwu osób świeckich. Odpowiedzi stosownych także wobec zupełnie współczesnych problemów osób poszukujących własnego miejsca w Kościele, duchowości odpowiadającej osobistej sytuacji i prawdziwego duchowego postępu.

Bóg stwarzając świat rozkazał roślinom przynosić owoc „każdej według swego rodzaju”. Podobnie też nakazuje chrześcijanom, żywym roślinom swego Kościoła, aby przynosili owoce pobożności odpowiednio do stanu i powołania. Inaczej rozwijać ma pobożność człowiek wyżej postawiony, inaczej rzemieślnik lub sługa, inaczej książę, inaczej wdowa, inaczej dziewica lub małżonka. Nawet i to nie wszystko. Trzeba jeszcze, aby każdy rozwijał pobożność odpowiednio do swych sił, zajęć i obowiązków – tłumaczy św. Franciszek Salezy, dodając, iż pobożność, jeżeli jest prawdziwa i szczera, niczego nie rujnuje, ale wszystko udoskonala i dopełnia. Kiedy zaś przeszkadza i sprzeciwia się prawowitemu powołaniu lub stanowi, z pewnością jest fałszywa. To prosta obrona przed często podnoszonymi zarzutami i wątpliwościami, dotyczącymi powołania i duchowości „zwykłych” świeckich.

W jaki sposób przeżyć własne nawrócenie, modlić się, przystępować do spowiedzi, odnajdywać w sobie motywację, pracować, przeprowadzać rozmyślania, bawić się i odpoczywać, nawiązywać przyjaźnie i uświęcać się poprzez obowiązki stanu – to zasadnicza treść objaśnień, przedstawionych w Filotei 2.1. Komentarz wydaje się szczególnie cenny w sytuacji osób, które znajdują się w momencie religijnego przełomu bądź których życie wewnętrzne straciło na dynamice. Każdy chrześcijanin powinien mieć swoją pustelnię. Codziennie powinien w niej przebywać, i to jak najwcześniej – zachęca autorka książki, a jej „duchowość dla świeckich w wersji 2.1” z pewnością pozwoli na odnalezienie właściwej drogi.

Praca została napisana żywym, młodzieżowym językiem z dużą dozą humoru. Uwagi pozwalające zrozumieć ponadczasowość Filotei opatrzone zostały spostrzeżeniami nawiązującymi do religijnych doświadczeń komentatorki obserwującej niektóre spośród ruchów religijnych obecnych dziś w Kościele.

Przekora jest potrzebna w życiu, nie należy zaniedbywać nauki o sprzeciwie. A mówiąc bardziej uczenie, a mniej poetycko – agere contra! Działaj przeciwnie do swoich wad! – czytamy w Filotei 2.1. Tę regułę duchowego postępu można odnieść także do sytuacji (i intuicji!) osób, które czas duchowych ćwiczeń odkładają na później, bądź uznają, że nie ma na nie miejsca w świeckim, codziennym życiu. Nic bardziej mylnego! Krótka, bo licząca 159 stron, praca Elżbiety Wiater dostarcza w takiej sytuacji doskonałej pomocy i dobrego wprowadzenia „dla początkujących” do samego tekstu Filotei św. Franciszka Salezego.

Mateusz Ziomber

Elżbieta Wiater, Filotea 2.1. Duchowość dla świeckich,
ISBN: 978-83-7482-477-4
Wydawnictwo eSPe, Kraków 2012
Okładka: Oprawa miękka
Ilość stron: 164

Źródło: PCh24.pl